Daar zat Hij dan, de Here Jezus, heerlijk aan de oever van de zee. Er kwamen allemaal mensen aan, niet tien, geen twintig, maar echt heel veel en de Here Jezus besloot om in een schip te gaan zitten en de mensen keken toe vanaf de kant, ze wilden allemaal horen wat Hij te zeggen had. Jezus sprak tegen hen en hij vertelde heel uitgebreid het verhaal van iemand die zaad aan het zaaien was. Luister eens; zei de Here Jezus, iemand ging naar zijn land om te zaaien en terwijl hij zo zijn best deed viel een deel van het zaad langs de weg, dat was natuurlijk niet de bedoeling want zo konden ook de vogels het zien liggen en die kwamen er heel  snel aan, dat was logisch en ze aten al het zaad op.
Ook vielen er zaadjes op rotsachtige grond, deze grond was heel hard en er lag maar een dunne laag grond om in te groeien. De zaadjes groeiden heel snel de lucht in, ze kwamen snel op, maar hadden geen goede wortels, want wortels moeten diep de grond in groeien om water te kunnen krijgen en nu was dat niet mogelijk. Zodra de zon begon te schijnen gingen de plantjes dood, want ze kregen geen water en droogden helemaal uit. Ook vielen er zaadjes tussen de distels en die grote stekelige distels namen alle ruimte in beslag, ze groeiden en groeiden en groeiden, groter en groter en lieten geen licht en water over voor de zaadjes om  te groeien, maar gelukkig viel er ook wat zaad in goede grond deze grond was geschikt om in te zaaien, het was ook omgeploegd en losgemaakt, de zaadjes konden er goed hun weg in vinden, het werden grote sterke planten met veel vruchten, de ene plant meer dan de andere, maar allemaal stuk voor stuk droegen ze vruchten. Ja zei de Here Jezus laten de mensen die oren hebben, goed luisteren naar wat er gezegd wordt. En toen gaf de Here Jezus ook nog uitleg bij het verhaal over de zaaier zodat ze wisten wat Hij bedoelde.
Luister eens zei de Here Jezus: Er zijn heel veel mensen die het woord van het koninkrijk van God horen maar er helemaal niets van begrijpen, de boze komt er gelijk aan en steelt het mooie wat bij hen gezaaid is gelijk weer af, net als de zaadjes die langs de weg gevallen zijn en door de vogels meegenomen. Er zijn ook mensen die het woord van God heel blij aannemen, zij horen het en willen het, maar als het dan moeilijk wordt omdat ze de Here God volgen dan staan ze niet meer zo stevig in hun schoenen en geven het gelijk al op. Bij die mensen gaat het niet zo diep, de wortels hebben geen ruimte om te groeien en daardoor gaan de plantjes snel dood, daardoor verdwijnt het woord van God ook snel uit hun hart en leven.
En er zijn ook mensen die het woord horen, maar ze maken zich zorgen om de dingen van de wereld, zorgen om alles wat nog komen kan en ze zijn bezig met zoveel mogelijk geld verdienen of met dingen die voor God onbelangrijk zijn maar in de wereld wel heel belangrijk. Juist daardoor heeft Gods woord geen kans om te groeien in hun harten. Maar gelukkig is er ook zaad dat in goede grond terechtkomt. Deze mensen horen het woord van God en ze begrijpen het. De zaadjes krijgen wortels, de wortels groeien diep en de mensen dragen vrucht. Ze gaan dingen doen voor God, anderen vertellen van Hem, werken voor Hem, uitdelen, helpen en iedereen zal kunnen zien dat het zaad in goede grond is gevallen, is dat geen bijzonder verhaal. Wij mogen ook zaaien voor de Here Jezus door te vertellen van Hem, door te spreken van Zijn woord en dan zal het vast wel eens op die harde grond vallen en dan zal het ook vast wel eens langs de weg vallen en het zal ook vast wel eens tussen die stekelige distels terechtkomen, maar de zaadjes die in de goede grond vallen bij vriendjes of vriendinnetjes die het horen en begrijpen, dat zal een feest geven in de hemel en daar doen we het toch voor?

 

Mattheus 13:1-9
18-23