Het is een stuk leuker als je het verhaal in de directe rede vertelt en dan bijv. de ene persoon speelt aan de linkerkant van je ruimte en de andere aan de rechterkant en verschillende stemmetjes gebruikt. Je hoeft dan ook niet steeds te zeggen: "de Here Jezus zegt:...", want voor de kinderen wordt dit dan duidelijk uit je stem en plaats van vertellen.


Wie zie ik daar? Dat is Jezus! Jezus, de Man die zoveel wonderen doet. Soms begrijp je niet hoe het kan, maar Hij maakt mensen beter die heel ziek zijn of een ongeluk hebben gehad. Hij laat mensen die blind zijn weer zien en mensen die niet kunnen lopen, maakt Hij ook weer beter.
Moeder: “Ja, bijzonder is dat hè! Ik ben hier ook naartoe gekomen, met mijn kinderen. Maar de Here Jezus is nu aan het praten met belangrijke mannen van ons land. Maar eigenlijk kwam ik hier niet om daarnaar te luisteren, want dat is best moeilijk om te begrijpen. Ik kom hier om mijn kinderen te laten zegenen door de Here Jezus. Want als Hij Zijn handen op hun hoofdjes legt, dan kan Hij beloven dat de Here God in de hemel altijd bij hen zal zijn.”
Ja, maar dan kan deze mevrouw nog wel even wachten lijkt het. Want de Here Jezus denkt nu echt niet aan de kinderen hoor. Maar moet je zien… de moeders en ook andere mensen duwen de kinderen naar voren en laten zo zien aan de Here Jezus dat ze graag willen dat Hij de kinderen aanraakt. Maar mag dat wel zomaar? 

Discipelen: “Hé, wat doen die kinderen hier? Kunnen die niet beter even ergens anders gaan spelen? Wij zijn hier aan het praten over belangrijke en moeilijke dingen, dan hebben we niet dat lawaai van die kinderen nodig!” 
Weet je wie dat zeggen? De discipelen, dat zijn de beste vrienden van de Here Jezus. Nou, ik denk wel dat ze gelijk hebben. Kinderen die horen toch helemaal niet hier te komen, ze begrijpen toch niets van wat de Here Jezus hier zegt. O, wacht, ik zie dat de Here Jezus wat wil zeggen, luister:
Jezus: “Laat de kinderen bij Mij komen. Houd ze niet tegen, want zij horen ook bij het Koninkrijk van de hemel!”
Moeder: “Kom maar, mijn kinderen, ga maar naar de Here Jezus toe. Hij wil dat jullie komen bij Hem.”
Nou, kijk nu dan: de Here Jezus neemt de kinderen zelfs op schoot. Ze mogen bij Hem komen. En wat doet Hij nu dan?
Jezus: “Ik houd van jullie, net als dat de Here God die in de hemel woont ook van alle kinderen houdt. Nu leg ik mijn handen op jullie hoofden en ik zegen jullie. Zo weten jullie dat de Here God in de Hemel altijd voor jullie zal zorgen. Hij kent je, Ik ken je ook, want ik ben de Zoon van de Vader in de hemel, wij horen bij elkaar. En Ik zal altijd voor jou willen zorgen, blijf je dan ook bij mij? Dan mag je zingen en bidden, zodat je steeds meer van de Here God gaat houden.”